Τα ηχητικά προάστια των Arcade Fire
Οι Αrcade Fire φιγουράρουν περήφανα στην κορυφή πολλών λιστών με τα καλύτερα άλμπουμ του 2010, για το Suburbs τους. Διαβάστε τι λεει το γκρουπ για το άλμπουμ που εξυμνεί τη ζωή στα αστικά προάστια...
Το απόσπασμα είναι από τη συνέντευξη που έδωσαν οι Αrcade Fire στο τεύχος Δεκεμβρίου του βρετανικού περιοδικούClash.
Γιατί επιλέξατε να κάνετε ένα άλμπουμ για τα Προάστια (“Suburbs”);
Win: Κατά τη γνώμη μου δεν είναι μια συνειδητή απόφαση, απλά εμπνέεσαι απ’ αυτά που εμπνέεσαι. Έλαβα ένα γράμμα από ένα παλιό φίλο, που εσώκλειε μια φωτογραφία μαζί με την κόρη του, κοντά στην περιοχή που μεγάλωσα με τον αδερφό μου (Χιούστον). Ήταν απρόσμενα συγκινητικό και ξύπνησε πολλές αναμνήσεις. Ο συνδυασμός ενός ανθρώπου που είχα να δω καιρό, η κόρη του που δεν έχω γνωρίσει ποτέ μαζί με ένα γενικό αλλά τόσο οικείο μέρος, μου προκάλεσε αντικρουόμενα και βαθιά συναισθήματα.
Γιατί σε επηρέασε τόσο έντονα;Win: Δεν ξέρω. Προσπαθώ να μην ψυχαναλύω πολύ τον εαυτό μου. Το Μόντρεαλ είναι το μέρος που έχω ζήσει τον περισσότερο καιρό, μαζί με το Τέξας. Ζω εκεί δέκα χρόνια. Τον επόμενο χρόνο θα έχω ζήσει στο Μόντρεαλ περισσότερο από οπουδήποτε αλλού. Είναι σαν το σπίτι μου πλέον. Μπορεί μέχρι τώρα να έχω ζήσει περισσότερο στο Χιούστον, αλλά αισθάνομαι λιγότερο δεμένος με την περιοχή. Ήθελα να γράψω για όλα αυτά τα συναισθήματα.
Το Suburbs ακούγεται πιο “ευδιάθετο” από τα προηγούμενα. Είστε πιο χαρούμενοι;Win: Η μουσική πάντα αντικατοπτρίζει την εποχή που δημιουργούταν. Είναι κάτι που το ακούς στον ήχο, ανεξάρτητα από το τι θέλει να πει το άλμπουμ. Για μένα, αυτό είναι κάτι πολύ ενδιαφέρον.
Regine: Mετά το Neon Bible, ξεκουραστήκαμε για ένα χρόνο, μέναμε σπίτι, γράφαμε κομμάτια και κάναμε συνηθισμένα, καθημερινά πράγματα. Ήταν μια πολύ ευχάριστη χρονιά, ναι. Το Suburbs σίγουρα αντικατοπτρίζει αυτή την περίοδο.
Jeremy: To διάλειμμα που κάναμε έπαιξε τεράστιο ρόλο στη δημιουργικότητά μας. Ξεκινήσαμε το άλμπουμ, θέλοντας πολύ να το κάνουμε, με ένα πολύ θετικό τρόπο σκέψης. Όταν ηχογραφούσαμε το Neon Bible, δεν είχαμε ξεκουραστεί καθόλου, είχαμε μόλις ολοκληρώσει την μακροσκελή περιοδεία για το Funeral και η ατμόσφαιρα ήταν τεταμένη. Οπότε, μπορώ να φανταστώ πως η διάθεση μας διείσδυσε και στο άλμπουμ. Επίσης, το Neon Bible καταπιανόταν με τις παγκόσμιες ανησυχίες.
Είπατε πως κάνατε ένα διάλειμμα για έναν χρόνο μετά το Νeon Bible. Γιατί;Jeremy: Δεν σταματήσαμε καθόλου μεταξύ Funeral και Neon Bible. Μόλις τελειώσαμε με την περιοδεία του Funeral, πήραμε τα λεφτά που βγάλαμε, αγοράσαμε μια εκκλησία, την κάναμε studio και ξεκινήσαμε να ηχογραφούμε. Ήμασταν ενθουσιασμένοι σε εκείνη τη φάση. Αργότερα καταλάβαμε πως δεν είχαμε ηρεμήσει καθόλου τα τελευταία 3-4 χρόνια. Θέλαμε να μάθουμε αν ‘θέλουμε να παίζουμε μαζί’ ή αν ‘πρέπει να παίζουμε μαζί’. Το ωραίο είναι πως είμαστε μια ομάδα που πάνω από όλα είμαστε στενοί φίλοι. Η Regine θα έρθει να με βοηθήσει με τον κήπο μου, θα πάμε όλοι μαζί για καφέ ή θα κάνουμε εκδρομές. Απλά ζήσαμε αποκομμένοι από το γκρουπ για λίγο, μέχρι να θελήσουμε να ξαναφτιάξουμε μουσική μαζί. Πριν ένα χρόνο είπαμε πως είμαστε έτοιμοι. Από τη στιγμή που το είπαμε, η σύνθεση και η ηχογράφηση κύλησε πολύ φυσικά.
Regine: Αισθάνομαι πως για να γράφεις για σημαντικά πράγματα, πρέπει να έχεις πραγματική ζωή. Αν ζεις μονίμως σε ξενοδοχεία και αεροδρόμια...χμ, κάτι είναι και αυτό αλλά σίγουρα δεν είναι πηγή έμπνευσης.
Πότε επαναδραστηριοποιηθήκατε;
Win: Μία από τις πρώτες φορές ήταν το 2008, δίνοντας συναυλίες για την προεδρική καμπάνια του Barack Obama. Την πρώτη συναυλία μάλιστα, τη δώσαμε έχοντας κάνει πρόβα στο υπόγειο του Jeremy, ενώ είχαμε ενημερωθεί μια μέρα πριν! Συνδεθήκαμε αρκετά εκεί και το γεγονός πως μπορούσαμε να λειτουργούμε τόσο καλά μέσα σε ένα τόσο μικρό χώρο και να παίζουμε, ήταν πολύ punk.
Το ευχαριστηθήκατε αυτό;
Win: Ναι. Έχουμε ωριμάσει πολύ ως προς τον τρόπο που δουλεύουμε στο studio και στο πως παίζουμε μαζί, αλλά αναμφίβολα ήταν υπέροχο που ‘λερώσαμε ξανά τα χέρια μας!’.
Δουλέψατε σκληρά για να ακούγονται διαφορετικά τα νέα κομμάτια από αυτά του Funeral και του Neon Bible;
Win: Αισθάνομαι άκρως άνετα με το στυλ μας σε αυτή τη φάση. Σαν κάτι να συμβαίνει όταν παίζουμε μαζί, ένας ήχος... πάντα είχαμε στόχο να φτιάχνουμε ο,τι μουσική θέλαμε και να μην περιοριζόμαστε από καμία ιδέα του πως θα έπρεπε να ακουγόμαστε. Θεωρώ πως και τα προηγούμενα άλμπουμ είχαν ποικιλία, αλλά το Suburbs είναι το πιο ποικιλόμορφο άλμπουμ μας μέχρι σήμερα.
Προσπαθήσατε συνειδητά να δημιουργήσετε ένα πιο απλό άλμπουμ;
Win: Όχι διεξοδικά, αλλά ναι, αρκετό από το υλικό μας ήταν πιο απλό. Το “Μοnth Of May” ήταν από τα πρώτα κομμάτια μας και είναι μια σκέτη έκρηξη ενέργειας. Θα ήταν αλλόκοτο να ‘χτίσουμε’ αυτό το κομμάτι. To “Ιntervention” δεν το φορτώσαμε με στρώσεις ήχων, ακούγεται ακριβώς όπως θα έπρεπε. Ο κόσμος ταυτίζεται με τα άλμπουμ, λες και αυτά έχουν πόλεμο μεταξύ τους. Δεν αισθανόμαστε έτσι όταν τα φτιάχνουμε. Τα άλμπουμ είναι προσωπικά project.
http://www.poprocknews.grΤο απόσπασμα είναι από τη συνέντευξη που έδωσαν οι Αrcade Fire στο τεύχος Δεκεμβρίου του βρετανικού περιοδικούClash.
Γιατί επιλέξατε να κάνετε ένα άλμπουμ για τα Προάστια (“Suburbs”);
Win: Κατά τη γνώμη μου δεν είναι μια συνειδητή απόφαση, απλά εμπνέεσαι απ’ αυτά που εμπνέεσαι. Έλαβα ένα γράμμα από ένα παλιό φίλο, που εσώκλειε μια φωτογραφία μαζί με την κόρη του, κοντά στην περιοχή που μεγάλωσα με τον αδερφό μου (Χιούστον). Ήταν απρόσμενα συγκινητικό και ξύπνησε πολλές αναμνήσεις. Ο συνδυασμός ενός ανθρώπου που είχα να δω καιρό, η κόρη του που δεν έχω γνωρίσει ποτέ μαζί με ένα γενικό αλλά τόσο οικείο μέρος, μου προκάλεσε αντικρουόμενα και βαθιά συναισθήματα.
Γιατί σε επηρέασε τόσο έντονα;Win: Δεν ξέρω. Προσπαθώ να μην ψυχαναλύω πολύ τον εαυτό μου. Το Μόντρεαλ είναι το μέρος που έχω ζήσει τον περισσότερο καιρό, μαζί με το Τέξας. Ζω εκεί δέκα χρόνια. Τον επόμενο χρόνο θα έχω ζήσει στο Μόντρεαλ περισσότερο από οπουδήποτε αλλού. Είναι σαν το σπίτι μου πλέον. Μπορεί μέχρι τώρα να έχω ζήσει περισσότερο στο Χιούστον, αλλά αισθάνομαι λιγότερο δεμένος με την περιοχή. Ήθελα να γράψω για όλα αυτά τα συναισθήματα.
Το Suburbs ακούγεται πιο “ευδιάθετο” από τα προηγούμενα. Είστε πιο χαρούμενοι;Win: Η μουσική πάντα αντικατοπτρίζει την εποχή που δημιουργούταν. Είναι κάτι που το ακούς στον ήχο, ανεξάρτητα από το τι θέλει να πει το άλμπουμ. Για μένα, αυτό είναι κάτι πολύ ενδιαφέρον.
Regine: Mετά το Neon Bible, ξεκουραστήκαμε για ένα χρόνο, μέναμε σπίτι, γράφαμε κομμάτια και κάναμε συνηθισμένα, καθημερινά πράγματα. Ήταν μια πολύ ευχάριστη χρονιά, ναι. Το Suburbs σίγουρα αντικατοπτρίζει αυτή την περίοδο.
Jeremy: To διάλειμμα που κάναμε έπαιξε τεράστιο ρόλο στη δημιουργικότητά μας. Ξεκινήσαμε το άλμπουμ, θέλοντας πολύ να το κάνουμε, με ένα πολύ θετικό τρόπο σκέψης. Όταν ηχογραφούσαμε το Neon Bible, δεν είχαμε ξεκουραστεί καθόλου, είχαμε μόλις ολοκληρώσει την μακροσκελή περιοδεία για το Funeral και η ατμόσφαιρα ήταν τεταμένη. Οπότε, μπορώ να φανταστώ πως η διάθεση μας διείσδυσε και στο άλμπουμ. Επίσης, το Neon Bible καταπιανόταν με τις παγκόσμιες ανησυχίες.
Είπατε πως κάνατε ένα διάλειμμα για έναν χρόνο μετά το Νeon Bible. Γιατί;Jeremy: Δεν σταματήσαμε καθόλου μεταξύ Funeral και Neon Bible. Μόλις τελειώσαμε με την περιοδεία του Funeral, πήραμε τα λεφτά που βγάλαμε, αγοράσαμε μια εκκλησία, την κάναμε studio και ξεκινήσαμε να ηχογραφούμε. Ήμασταν ενθουσιασμένοι σε εκείνη τη φάση. Αργότερα καταλάβαμε πως δεν είχαμε ηρεμήσει καθόλου τα τελευταία 3-4 χρόνια. Θέλαμε να μάθουμε αν ‘θέλουμε να παίζουμε μαζί’ ή αν ‘πρέπει να παίζουμε μαζί’. Το ωραίο είναι πως είμαστε μια ομάδα που πάνω από όλα είμαστε στενοί φίλοι. Η Regine θα έρθει να με βοηθήσει με τον κήπο μου, θα πάμε όλοι μαζί για καφέ ή θα κάνουμε εκδρομές. Απλά ζήσαμε αποκομμένοι από το γκρουπ για λίγο, μέχρι να θελήσουμε να ξαναφτιάξουμε μουσική μαζί. Πριν ένα χρόνο είπαμε πως είμαστε έτοιμοι. Από τη στιγμή που το είπαμε, η σύνθεση και η ηχογράφηση κύλησε πολύ φυσικά.
Regine: Αισθάνομαι πως για να γράφεις για σημαντικά πράγματα, πρέπει να έχεις πραγματική ζωή. Αν ζεις μονίμως σε ξενοδοχεία και αεροδρόμια...χμ, κάτι είναι και αυτό αλλά σίγουρα δεν είναι πηγή έμπνευσης.
Πότε επαναδραστηριοποιηθήκατε;
Win: Μία από τις πρώτες φορές ήταν το 2008, δίνοντας συναυλίες για την προεδρική καμπάνια του Barack Obama. Την πρώτη συναυλία μάλιστα, τη δώσαμε έχοντας κάνει πρόβα στο υπόγειο του Jeremy, ενώ είχαμε ενημερωθεί μια μέρα πριν! Συνδεθήκαμε αρκετά εκεί και το γεγονός πως μπορούσαμε να λειτουργούμε τόσο καλά μέσα σε ένα τόσο μικρό χώρο και να παίζουμε, ήταν πολύ punk.
Το ευχαριστηθήκατε αυτό;
Win: Ναι. Έχουμε ωριμάσει πολύ ως προς τον τρόπο που δουλεύουμε στο studio και στο πως παίζουμε μαζί, αλλά αναμφίβολα ήταν υπέροχο που ‘λερώσαμε ξανά τα χέρια μας!’.
Δουλέψατε σκληρά για να ακούγονται διαφορετικά τα νέα κομμάτια από αυτά του Funeral και του Neon Bible;
Win: Αισθάνομαι άκρως άνετα με το στυλ μας σε αυτή τη φάση. Σαν κάτι να συμβαίνει όταν παίζουμε μαζί, ένας ήχος... πάντα είχαμε στόχο να φτιάχνουμε ο,τι μουσική θέλαμε και να μην περιοριζόμαστε από καμία ιδέα του πως θα έπρεπε να ακουγόμαστε. Θεωρώ πως και τα προηγούμενα άλμπουμ είχαν ποικιλία, αλλά το Suburbs είναι το πιο ποικιλόμορφο άλμπουμ μας μέχρι σήμερα.
Προσπαθήσατε συνειδητά να δημιουργήσετε ένα πιο απλό άλμπουμ;
Win: Όχι διεξοδικά, αλλά ναι, αρκετό από το υλικό μας ήταν πιο απλό. Το “Μοnth Of May” ήταν από τα πρώτα κομμάτια μας και είναι μια σκέτη έκρηξη ενέργειας. Θα ήταν αλλόκοτο να ‘χτίσουμε’ αυτό το κομμάτι. To “Ιntervention” δεν το φορτώσαμε με στρώσεις ήχων, ακούγεται ακριβώς όπως θα έπρεπε. Ο κόσμος ταυτίζεται με τα άλμπουμ, λες και αυτά έχουν πόλεμο μεταξύ τους. Δεν αισθανόμαστε έτσι όταν τα φτιάχνουμε. Τα άλμπουμ είναι προσωπικά project.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου